Aldığı yerde bırakacak...
Umarım bu kadar rahat, ağrısız,sancısız biter bu ayrılık.
Ama hissiyatım hiç de öyle söylemiyor.
Gogol'un ünlü Ölü Canlar romanında bir karakter vardı, maalesef adını şimdi hatırlamıyorum:
Köyün birinde yaşayan, yaşlandıkça içine kapanmış ve cimrileşmiş, kendisine gelen yiyecekleri bile yıllarca saklayan, yemeye kıyamayan, hiç bir çalışanına güvenmeyen,artık bunama noktasında ihtiyar bir toprak ağası...
İşte bu duruma düşmekten (düşmesinden) korkuyorum.
Ne bırakıp gidecek, ne de bizi rahat bırakacak. Çürüyüp gidecek bir zamanlar efsane olanlar..