Erbil ALTANLAR demiş ki...
Ankara dışında yaşıyorum.Ama Ankara'da doğdum ve kendimi bildim bileli Gençlerbirliği'ne gönül verdim.
Muğla'nın Fethiye ilçesinde yaşıyorum.Yanılmıyorsam 3 yıl önce önceydi. O zaman ki adı ile A2 takımımız Türkiye Şampiyonası (finalde Ankara B.B'ye penaltılarla yenilerek ikinci olmuştuk.) için Fethiye'ye gelmişti.İlk maça gittim Kayserispor'u sahadan 8-1 lik skorla sahadan sildik.Asıl anlatmak istediğimi maça Gençlerbiliriği formam ve atkım ile gittim.Herkes uzaylı görmüş gibi bana bakıyordu.Hiç umrumda olmayan bu bakışlar beni rahatsız etmek bir yana gururlandırıyordu bile.Çünkü farklıydım.Bu ülkede sanki anayasa kuralıymış gibi bir kilişe olan bizans takımlarından birini tutmadığımı haykırıyordum.Maçta tek başıma da olsam takımımı destekledim.Alt yapı idarecimiz de maçtan sonra alt yapı idarecimiz teknik heyet ve futbolcularla tanışmıştım.Onların da hiç beklemediği bir yerde bu desteği gördükleri için mutlu olduklarını sanıyorum.Turnuva bitene kadar her maça gittim ve takımımı destekledim.Hatta son maça gelen arkadaşlarım da bize destek verdi.
Şunu anlatmak istiyorum bu takımı tutmak farkdır ama artık boynumda "Alkaralar" atkım ile sokakta gezerken insanların bana sorduğu, " Bu hafta takımın başına kim geçecek,küme düşermisiniz."tarzındaki sorularından gına geldi.Neden her sezon aynı filmi izliyoruz.Bu hale bizi düşürenlerin hiç mi utanması yok.Sayelerinde Dünya ya da rezil olduk.Kan emici bizans basınına da çok güzel malzeme verdik.Sanki Türk sporunda başka bir sorun yokmuş gibi sabah akşam bizi dillerine doladılar.Avrupa da destan yazdığımız sezonda dahi bu kadar haber olmuyorduk.
Teknik Direktörden ziyade bir komedyeni andıran Yılmaz Vural da kanal kanal dolaşarak mağduru oynuyor.Sus artık ya sayın Vural Sus.Her ne kadar içime sinmese de İbrahim Üzülmez bu takımın hocası destek vermekten başka çaremiz yok.Tamam halimiz durumumuz içler acısı ama ben düşmeyeceğiz diyorum.Tersi olursa Allah Korusun düşünmek bile istemiyorum Aman ha
Alıntı
Paylaş