uzun yıllardır yoğun bakımdayız.
düşsek her taraftarın hissizleştiği bir haldeyiz.
hatta bazen hastanede boşuna yatak işgal eden 'ölse de rahatlasak' diye gözümüze bakanlar arkamızdan konuşanlar...
biz bile kendimizden şüphe eder olduk 90 küsür geçmişimizi görmezden gelip. acaba bu ligde renksiz amaçsız kontenjan mı işgal ediyoruz diye...

bu kulüpte mantık değişmezse biz de kendimizi bu lige yük oluyor psikolojisine tamamiyle adapte edeceğiz. ettirileceğiz.
birşeyleri birilerine anlatmaya çalışıp duracağız. sonra cavcav bir hareket daha yapacak ve biz yine başa saracağız.