Tarih 2013 Haziran, sezon bitmiş, yaz tatili başlamış. Ligde kalmanın başarıldığı bir sezonu daha geride bırakmıştık. Aklımda kaldığı kadarı ile iyi bir golcümüzün olmadığı bir sezondu.
İstanbul'dan dönüyordum. Atatürk Havalimanında uçağa binmeden transfer otobüsünde İlhan Cavcav ile karşılaştım, selamlaştık, sohbete başladık.
-İsmet misin sen? diye sordu.
Hayır dedim. (Nedense beni hep İsmet'e benzetirdi bu 2. kez oluyordu. İsmet kimdi bilmiyorum ama muhtemelen Ankaragücü'nün eski futbolcusu, şimdiki hocası İsmet Taşdemir'e benzetiyordu beni)
Beni tanımamasına rağmen samimi, alçakgönüllü tavrından ödün vermeden sürdürdük sohbeti:
-Başkanım takviye şart, takıma acil bir golcü lazım.
-Tamam o işi hallettik Stancu'yu aldık dedi heyecanla.
Öyle şevkle söylemişti ki ''Stancu'yu aldık'' sözünü, Stancu değil sanki Messi geliyordu takıma.
İçimden ''küme düşmüş Orduspor'da problemli, küskün bir oyuncu olarak aklımda kalan Stancu mu kurtaracak bizi'' diye geçirdim.
Meğer yanılmışım, başkanın heyecanla müjdelediği bu ismi gerçekten sevecek ve profesyonelliğine saygı duyacaktım..
Başkan bir kez daha ters köşe yapmıştı.