Konu: Mevzu Derin

henüz dünyanın olduğunu duymadık ama avrupanın en çekişmeli futbol liglerinden biri olduğu iddia edilen ligimizde ilk yarıyı geride bıraktık. değişen hiçbir şeyin olmayışını görmek bizi pek şaşırtmadı. bizde uzun zamandır şikayetcisi olduğumuz kronik hastalığımızdan bahsetmek zorunda kalıyoruz.. -yine-

nicelik olarak fazlalar, hatırları kırılır, çok istiyorlar yada birileri çok istiyor, biz bunları neyle oyalayacağız gibi kriterlere dayanarak halk otobüsüne döndürülmüş olan ama bize çekişmeli olarak sunulan kurşunlu süper ligimizde daha ilk yarı dolmadan takımlardan biri düşüyor.. diğeri ise ikinci yarı başlar başlamaz gözünü bir alt lige sabitlemesiyle düşeceğini bariz belli ediyor. düşecek olan sonuncu takımın öylesine nispetsiz ve öylesine vahim hatalar yapması lazım ki; tıpkı kendisi gibi olan onca takımdan ayrılıp tek başına kalabilsin. yahu bu ligden düşeni amatör küme bile kabul etmez..

altıda bir üstüde birdir ligin söyleminde olduğu gibi üst tarafta durum farklımı sanki..
aşırı seyrek zaman aralıklarında, mucize kabilinden kazanılan şampiyonluklar neyi değiştirebilirki? sonuçta bu çok zor ve çetin olduğu iddia edilen, bize göre de, sevgili ziya adnan’ın belirttiği gibi, kurşunlu süper ligin şampiyonluğu üç istanbul takımının tekelinde. onlarında öylesine affedilmez hatalar yapması gerekiyor ki; defalarca reddettikleri, defalarca altın tepside önlerine getirilen lig birinciliği artık kendilerinde kalmasın.

küresel futbolun mekanları coğrafik etkenlere bağlı kalmaksızın az da olsa değişkenlik gösterebiliyor ama futbol hala yaklaşık sekiz dönümlük çimle kaplı bir zeminde hala aynı kurallarla oynanıyor. ve üzerine çektiği yoğun ilgi nedeniyle içinden geçmekte olduğumuz iletişim çağında öyle çokda bilinmeyeni kalmadı. artık herkes herşeyi biliyor. fazla bedeller ödeyerek izlemek zorunda bırakıldığımız ligimiz futbolunun kalite düzeyi, neredeyse her akşam bir kanalda bulabileceğimiz avrupanın diğer liglerinde izlediğimiz futbol düzeyiyle çok derin farklarla ayrılıyor.
peki izlediğimiz ve mukayese yapabildiğimiz onca ligden görece olarak bariz bi şekilde ayrılan ve tabiri maruz seviyece yerlerde sürünen ligimizin, neden bu kadar zorlu ve çekişmeli olduğuna inanmamız isteniyor?.
neden olacak; eziklik.. gerçekte ayıplı bir malı çok yüksek bedeller ödeyerek izlemek zorunda bıraktırılışımızın dayanılmaz vicdan azabı.. janjanlı ambalajlarla sunulan bir zamanlar dünya starları olan ama artık son bir kez vole vurmaya gelir gibi, emeklilik ikramiyesini almayı planlayan oyuncuların gereğinden fazla abrtılı sunulması da bu durumu değiştirmiyor.. bize artık manüplasyonlar ve safsatalardan başka sunacak birşeyleri kalmadı.

burası la liga değil.. ligimiz önümüzdeki sezondan itibaren onaltı takıma düşürülmeli. oyalanacak başka bir meşgaleleri olmayan kitlelerin veya sayıca kalabalık olanların, bu igde yer alabilmek için, nicelikten başka bir takım ilave değerleride olmalı..

sayıca nispeten azaltılmış ve daha az hata yapanların kalıp devam edebileceği ligi izlemek için pasolig denen mucize buluş kaldırılmalı. herkes her takımı izleyebilmeli, ligin tamamını görüp, değerlendirebilme olanağını elde edebilmeli. mücadele gücü yüksek olacağını düşündüğü diğer takımların maçlarınada gidebilmeli. nede olsa o bir futbol izleyicisi.. gerekirse protestosunu da açıkça ortaya koymalı. çünkü her pazar günü stadın önündeki köfteciden tut, içerideki güvenlik görevlileri dahil, başkan, yönetim kurulu, futbolcular, teknik direktör, masör, doktor herkes alır; bir tek o verir.. herşey düzgün gidiyorsa protesto neden olsun ki?. olsa noolacak?. eleştiriye kapalı olmak olabilir mi?.

her futbolcunun kendine özgü forma numarası olamaz.. takımın forma numarası olur ve takımın oyuncuları o hafta birden onbire kadar belirlenmiş takım formasını kapabilmek için birbirleriyle rekabet içinde bulunurlar.. burası onların işyeri değil.. buraya gelip kendi forma numaralarıyla yer alamazlar. burası bizim kulübümüz. o formada kulübümüzün forması. o falanca nolu forma bizim için çok değerli ve onu o hafta giyebilmek sevgili oyuncumuzun tek düşüncesi olmalı. bizim ondan beklediğimiz formamızı kapma mücadelesi.
üretilen ne kadar artı değer varsa tümü hüpletmek için üzerine çöreklenen kapitalist sistemin futbolun yarattığı bu değeri atlaması mümkünmüydü?. biricik sevgililerimiz, futbol kulüplerimizi elimizden alan, bazılarının menecer dediği uluslararası futbol simsarlarının oyuncağı haline getiren değişimlerin başında geldiğine inandığım her futbolcunun kendine has forma numarası uygulamasına son verilmiş olur. belkide futbol yeniden bir aşk olur..

adaletsiz iş olmaz. hele hele herkesin gözünü kırpmadan izlediği, artık hiçbir bilinmeyeni kalmayan futbol adaletsiz olamaz. hakemin futbola kesin hakimiyeti geçerli kılınmalı. bunu kulüpler, federasyon değil bizzat futbol seyircisi sağlamalı.. kendi kulübünün oyuncusu olsa bile, futbol kasabını oyun dışına alması için hakemin arkasında durmalı. ne olursa olsun kupa benim olsun zihniyetinden sıyrılmalı.. aynı şekilde kendini yere atan, zaman çalan sahtekarları kendi kulübünün oyuncusu olsa bile istemediğini belli etmeli. dedik ya o pazar orada bedel veren bir tek odur ve beş beş para verip bir futbol müsabakası izlemek için o stada gelmiştir. soytarı izlemek isteseydi sirke giderdi. stada niye gelmiş olabilir ki?.

son tahlilde ele aldıklarımız hayata geçirilse futbolu şifreli kanaldan yayınlamaya gerek kalır mı?. futbol açık kanaldan yayınlanmalı ve bütün sporsever kitlesine ulaşması sağlanmalı. oluşacağını sanmıyorum ama oluşacaksa da bilet gelir kaybını federasyon cüz’i takviyelerle kapatabilir. kulüplerimizin hatırı sayılır yayın gelirini, onlarca lüzumsuz dizilere vergilerimizi döken, kimsenin izlemediği yarışmalara orantısız bedeller ödeyen devlet kanalları izlenecek bişey bulmuş olurlar..
bakın herkes mutlu..