Bu maçın bizim açımızdan anlamı şuydu: Artık küme düşme hattından teskere alıp, rakibe ''senin daha askerliğin çok'' diyerek, kapıyı çekip çıktığımız bir maçtı.

İbrahim Hoca'nın takımın başında olduğu süre içerisinde izlediğim en etkisiz oynadığımız maçtı.
Bir ara işte eski Gençlerbirliği buydu dedim içimden.
2-0 önde olmamıza rağmen oyunu kontrolümüze alamadık. Topu rakibe verdik, arkamıza yaslandık.
Evet bu gibi durumlarda top tekniği yüksek oyuncuların artık oyunu kontrol etmesi gerekir, açıkçası oyuna giren 3 isim de bu işi yapacak kapasitede idi ama yapamadık.
Sonuç olarak 2-0'ı sevmiyorum. 3 yapıp bitireceksin işi.
Güzel olan taraf Hoca'nın kazanan takımı bozmaması ve o kanalları devam ettirmesiydi.