Elazığ maçında neden 1-0'dan sonra yaslanıyorsunuz, çıkın ikiyi bulun, kumaşınız Elazığ'dan daha iyi desem de 80'deki gole kadar neredeyse hiç ileri çıkmamıştık. Gaziantep maçında da aynı tabloyu gördüm ve sinirden yerimde zıplamaktan başka bir şey yapamadım.

Ancak beni en çok sinirlendiren ise Kardeşler grubunun takım 2-1 öndeyken sanki 4-0 öndeymişizcesine goygoya başlayıp oley, oley, ah, ah yapmasıydı. Zaten bunları duyunca Allahın sopası yok, kesin skor 2-2'ye gelir diye düşündüm ve hislerimde yanılmadım. Bu grubun sıcak bir pazar günü ailesiyle, çocuklarıyla maç seyretmeye, hoş vakit geçirmeye gelen taraftarların huzurunu bu tribünün yıllardır müdavimi olan ihtiyarlara saygısızlık etmeye hiç hakkı yok. Ben de onlara sinirlenip yaşlılara saygılı olun diye bağırdım ama gerekirse 30 kişiden dayak yemeye hazırdım böyle dediğim için çünkü büyüklerimize saygısızlığı asla kaldıramam!