Sene basindan beri savundugum 4-4-2 düzeninin aslinda takima ne kadar yakıştığını gördüm ben bu maçta. Umit Özat gibi yaptığı tercohleri bilincli bir sekilde yapmayan bir teknik adamla ve 10 kisi kalmış rakip karsisinda yapmış olsak bile. Ustelik selcuk ve irfan ile...

Irfan ile rantie nin uyumlu ikili olduklari da gozumden kaçmadı. Iyi anlasiyorlar. Gollerimizi de bu işbirliğinden bulduk zaten.

Ama hala takim guven vermiyor. 10 kisi kalmış rakibe bile macin son 25 dakikasini saymazsak kanat ataklari, varyasyonlar vs. denemeden rakibi bunaltmadan, arkaya oyuncu kaçırma klişesi ile pozisyon aradık.

Ne olursa olsun da ümit Özat'in bilincsizce de olsa şansına dogru oyun kurgusu ve tercihleri devam etsin böyle. Özat bi süre sonra nasıl olsa Cavcav'in gözüne batar. Kazanan Gençlerbirliğimiz olsun