17.50 istanbul konya uçağındaydım.

hayatımda ilk kez uçakta cebi açık tutmak durumunda kaldım.

son 10 dakikada şoför hazırlıklarını artırınca umutsuz bir şekilde kapadım telefonu 1-1 in moral bozukluğuyla.

konyaya indiğimde bir de baktım 2-1.

flemiks türü futbolcular için sevgi gösterisini abartan argolu cümleler vardır anadolu ağzı bazlı literatürümüzde...onlardan bile 2-3 cümle kurdum kendi kendime arabada eve giderken