Hamdi Nerkiz'i Kaybettik...

[Abreg Çelem]

Camiamızın en önemli değerlerinden biriydi Hamdi Abi... Tribüne en çok emek verenlerden biri olmasına rağmen bir o kadar da mütevazı idi. Tanıdığı ya da tanımadığı herkese karşı candan, kibar, pozitif yaklaşırdı. Alkaralar'ın oluşumunda da en çok paya sahip olanlardan biri. Başkan, reis, lider tarzı sıfatları sevmesek de tribünde onu uzaktan görünce "Hamdi Reiiis!" diye seslenmek hiç dokunmazdı bize. Ve her seferinde gözlerinde aynı parıltıyla, yüzünde aynı gülümsemeyle karşılığını verirdi. Maalesef artık o gülen yüzü göremeyeceğiz. Ama onun "gölge"si her zaman yanımızda olacak, sahibini göremediğimiz ama her zaman yanımızda hissettiğimiz tribünümüzün tüm güzel gölgeleri gibi...

Hamdi Abi yaklaşık bir sene önce Urla'ya yerleşmişti. Daha öncesinde de var olan sağlık sorunları orada da yakasını bırakmadı. Dün öğle saatlerinde geçirdiği kalp krizi sonucu hayatını kaybetti. Cenaze ile ilgili olarak şu an pazar öğle namazından sonra defnedileceğini biliyoruz, ayrıntılar burada paylaşılacak.

Tüm camiamıza başsağlığı diliyoruz. Hamdi Abimizi asla unutmayacağız...

[MehmetGUNER]

gülen yüzü, babacan tavırları geldi gözümün önüne...
hiç kimsecikler yokken onlar vardı 19 mayısın taştan sedirlerinde..
bir elin parmakları kadardı sayıları, karda yağmurda, ankaranın dondurucu soğuğunda, kavuran güneşinin altında..
yıllarca karşıdan izlerde gurur meselesi edinirdim kendime.. üzerimizde emekleri büyüktür..

başta çağrı kardeşim olmak üzere, tüm ailesine ve sevenlerine, geçlerbirliği ailesine başsağlığı ve sabırlar diliyorum.

[Adem Erkoçak]

Çok üzüldüm... Hepimizin başı sağ olsun...

[Abreg Çelem]

Cenaze yarın (22.5.2016) öğlen namazından(saat: 12:50) sonra Karşıyaka Mezarlığı'nda bulunan camiden kalkacak ve yine Karşıyaka Mezarlığı'nda defnedilecek.

[Necdet Özkazancı]

Ne diyeceğimi bilemiyorum. Çok üzüldüm. Başta acılı ailesi olmak üzere hepimizin başı sağ olsun. Hamdi Bey, hepimiz için çok acı bir kayıp. Tribünde, tribün dışında, halı sahada çok güzel anılarımız oldu. Şimdi aniden aramızdan ayrıldı, gölgelere karıştı.

Gençlerbirliği taraftarlarının tribün ve taraftarlık kültürünün mimarı ve temel taşı... Küfür, şiddet ve ranttan uzak, takımını çok seven taraftar... Eğer bugün her yerde "Gençlerbirliği taraftarı centilmendir, küfür etmez; şiddete ve ranta bulaşmaz" diye söyleniyorsa, bunda onun yıllar önce attığı mayanın en iyi şekilde tutmasının çok büyük payı var.

Seni hiç unutmayacağız sevgili dostum. Mekanın cennet olsun.

[Aksit Ozkural]

Ne yazabilirim bilmiyorum.

19 Mayıs'taki çocukluk hallerimizimi,
Ergenlik yıllarımızdaki hayallerimizimi,
Üniversite çağlarındaki sevinç ve üzüntülerimizimi,
Yoksa,
Olgunluk çağımızdaki kırmızı-siyah heyecanlarımızımı?

Gerçekten hiç bilmiyorum.
Bu kadim dostumu bugün toprağa vereceğiz. Ben ona 450 kilometre öteden dualarımı gönderiyorum. Yanında olamayacağım için çok ama çok üzgünüm. Üzerinde hakkımız yoktur ama ben yine ( HELAL OLSUN-HELAL OLSUN-HELAL OLSUN ) diyorum en yüksek perdeden.

Hamdi kardeşimi en son Urla'daki evinden telefonla arayıp güzel bir konuşma yapmıştık. Bu yaz ona mutlaka uğrayacağımı söylemiştim. Nereden bilebilirdimki bunun bir VEDA KONUŞMASI olduğunu?

Sevgili arkadaşım, dostum, üzerinde titrediğimiz Gençlerbirliği'mizin Aşık'ı değerli renkdaşım.

Sana çıkacağın bu uzun ve önemli yolculuğunda kalbimin derinliklerinden gelen bir duygu ile güle güle diyorum.
Yolun açık ve aydınlık olsun can arkadaşım.

Sen bu köklü camianın hep gerçek yıldızı oldun.
Seni asla unutmayacağız.
Huzur içinde uyu kardeşim.

[onur_aydogan]

Bizler daha ufacık çocuk iken tribünlerimizde Hamdi Abi vardı. Tribün liderlerinde görmeye alışık olmadığımız beyefendiliği ve kibarlığı ile dikkat çekiyordu. Gençlerbirliği'mize emeği büyüktür. Bugün ülke profilinin çok üzerinde bir tribün kültürümüz var ise bunda belki de en büyük pay Hamdi Abi'nindir. Eski maçlarda şiddet kullanılarak çözülebilecek bir çok durumu tatlı dili, beyefendiliği ile çözdüğüne şahit oldum. Çok üzgünüm. Erken gitti aramızdan.

[cengizirken]

Takımdaşım, meslekdaşım Hamdi abi yi kaybetmiş olmanın derin üzüntüsü içindeyim. Tekrar başımız sağolsun.

[şenol akdemir]

Sevgili abim ışıklarla uğurlandın, geldiğin gibi.
Sonsuz sevgin üzerimizden eksik olmasın,
Sen hep anılmayacaksın,yaşanacaksın,
Işığının sardığı herkese layık olduğunu bil.
Senin liyakatına erişebilmek umudu ve dileğiyle hoşça bırak.

[ZiyaAdnan]

Hamdi abiyi yakından tanıma fırsatım olmadı...

Ankara'da olduğum zamanlarda Gençler maçlarında karşılaşırdık. Genelde yaz olurdu, sıcak olurdu Ankara, stat yolları bizi beklerdi, malum yeni sezon heyecanları, futbol, Gençler hasretleri. Düşerdik haliyle yollara kim bilir kaçıncı kez. Necdet abi, Tanıl, Ozan yeni futbol sezonunun heyecanı ile o eski stadın Maraton tribününde yerimizi alırken selamlaşırdık Hamdi abiyle. Hoş geldiniz der, mutlaka halimi hatırımı sorardı. Hayatın siyah beyaz olduğu zamanlarda babamın elimden tutup götürdüğü o eski stadın müdavimlerinden olduğu her halinden belliydi, bana şimdi çok eski zamanlarda kalmış güzel insanları anımsatırdı, her daim güler yüzlü, babacan, hoş sohbet. Gözlerinin içi gülerdi. Belki çok görmüş olduklarından alışılmadık bir alçakgönüllülük olur o eski adamlarda, nedense onuna konuşurken babamla gittiğimiz maçlar, şehrini tribünlerden sevmişler gelirdi aklıma. Maçın bitiminde stattan ayrılırken görüşmek üzere derdik, bilirdim ki bir daha ki Gençler maçında karşılaşacaktık, bilirdim ki o eski stadın müdavimi, o babacan adam orada olacaktı…

Mekânın cennet olsun Hamdi abi, huzur içinde yat…

Ziya Adnan

[Mehmet Ali Çetinkaya]

Bazı insanlar vardır izleri asla silinmez. Arkadaştan arkadaşa, abiden kardeşe, babadan oğula anlatıla anlatıla izleri hep canlı kalır. Birçok futbolseverin Gençlerbirlikli olmasını sağlayan Hamdi Abi de onlardan biri. Yaptıkları kuşaktan kuşağa sürekli aktarılacak ve izleri asla solmayacak.

Bazı insanlar vardır yerleri asla doldurulamaz. Zarifliği, inceliği ve futbola olan romantik bakış açısıyla Hamdi Abi de onlardan biri. Asla yeri dolmayacak ama o hep yanımızda olacak, ışığıyla etrafımızdakileri aydınlatacak!

Işıklar içinde yat Hamdi Abi…

[Ozan_Güler]

Ticaret Bakanlığına memur olarak girdiğim gün, 1979 yılının Eylül ayında tanıdım Hamdi reisi. Bambaşka birimlerde çalıştığımız için çok sık karşılaşmadık sonraları. Bazen yemekhanede bazen de tüketim kooperatifinde kuyrukta beklerken o kadar. Araya 12 Eylül darbesi girdi ve benim çalıştığım birim Sakarya caddesindeki Örnek İş Hanına taşındı. 1981 ve 82 yıllarında hiç karşılaşamadık. Uzun bir aradan sonra ilk karşılaşmamız, Gençlerbirliği'nin 1. Lig'e yeniden çıktığı sene yani 1983 yılında oynanan Gençlerbirliği- Ankaragücü maçına oldu. Bakanlıktan bir kaç arkadaşımla Maçtan bir saat önce Gecekondu tribündeki yerimizi almış iki takımın taraftarlarının tam ortasında oturup etrafı izlerken onu gördüm. Siyah pantolon üstüne kırmızı t-şirtü ve karakteristik sesiyle oradaydı Hamdi bey. Gençlerbirliği taraftarlarının tam önünde ayakta duruyor ve Ankaragücü taraftarının maç öncesi sataşma mahiyetindeki tezahüratlarını savuşturmakla uğraşıyordu. Yancı görevlerini de Zeki Celasun ve Hamit Başkaya üstlenmişti ama onları daha sonraları tanıdım.

Devre arasında dayanamadım yanına gittim, hemen tanıdı. Hal hatır sorduktan sonra "yoksa Ankaragüçlü müsün" diye sordu biraz da üzgün bir ifadeyle. Nede olsa onun aşina olduğu 500 kişi içinden biri değildim.
"Yok yok ben bu maçta tarafsızım ama stattan çıkarken kararımı vermiş olacağım" dedim. Maçın ikinci devresini neredeyse hiç seyretmedim diyebilirim. Gözüm kulağım Hamdi beyde. Maç çıkışı o kalabalıkta birbirimizi göremedik ama ben hangi takımı tutacağıma karar vermiştim.

[Aksit Ozkural]

Çok dokunaklı bir yazı olmuş Ozan'cığım. İşte herkesin hayatında böyle bir dönüm noktası vardır.

Bu vesile ile sevgili Hamdi kardeşimizi de özlem ve sevgi ile anmış oluyoruz.

Hikayen de çok ilginçti. Senin gibi güzel bir insan Gençlerbirliğimiz için büyük kazanç olmuş. Iyi ki o maça gitmişsin.

[Ozan_Güler]

Sonraları 19 Mayıs ve Cebeci statlarında oynadığımız neredeyse tüm maçlarımızı yan yana izledik. Gün oldu, kupa şampiyonluğumuzu beraber kutladık, hemen ertesi sene küme düştük beraber ağladık. Yıllar geçtikçe dostluğumuz pekişti, ben ona "Hamdi reis", O bana "Ozan" der olduk. Çocuklarımız Emre ve Çağrı tribünde tanıştı ve onlar da sevdiler birbirlerini. Ailecek görüşmeye başladık, hatta Antalya'da Trabzonspor ile oynadığımız kupa finaline eşlerimizle birlikte gittik. Maçın ikinci yarısında takımların yer değiştirdiğinden haberi olmayan eşlerimizle birlikte dalga geçtik. Uzun lafın kısası onun sayesinde Gençlerbirliğine adım attım, çok güzel insanlarla tanışmış oldum. Teşekkür ederim Hamdi reis.